7/6/07

Για την Αμαλία Καλυβίνου, για μια καλύτερη Υγεία

Έλαβα περίπου 80 επιστολές για την προσωπική τραγωδία της Αμαλίας Καλυβίνου και θεώρησα ότι το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνω στη μνήμη ενός συνανθρώπου που πάλεψε με θάρρος και για το γενικότερο καλό όλων μας ήταν να δημοσιοποιήσω το πρόβλημα μέσα από μια ερώτηση μου προς τον υπουργό Υγείας ευελπιστώντας ότι οι πιέσεις των πολιτών και των πολιτικών θα καλυτερεύσουν την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της υγείας και της περίθαλψης. Το κείμενο της ερώτησης έχει ως ακολούθως:

Η Αμαλία Καλυβίνου πονούσε από 8 ετών και άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μάη 2007, σε ηλικία 30 ετών. Στο μεσοδιάστημα, οι εμπειρίες της από την συνεχή επαφή της με το Σύστημα Υγείας στη χώρα μας ήταν σε γενικές γραμμές, αλλά φυσικά σε διαφορετικές κλίμακες, παρόμοιες με τις εμπειρίες της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Η διαφορά είναι ότι η Αμαλία, πριν φύγει, κατέγραψε στο ιστολόγιο της με διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com τις εμπειρίες της όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό του ποδιού της, «αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες».

Eκτιμούμε ότι η Αμαλία Καλυβίνου πάλεψε μέσα από το ιστολόγιο της όχι κυρίως για να μας πει την πικρή της τύχη αλλά για να αγωνιστεί μαζί με τους χιλιάδες φίλους της σαν πολίτης για πράγματα που είναι αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, όπως το ότι:

  • οι γιατροί θα έπρεπε να αμείβονται έτσι που να μην χρειάζεται να δέχονται ή να ζητούν δώρα,
  • να ήταν πιο ευέλικτος ο κρατικός μηχανισμός για να μην θρηνούμε θύματα χρονοβόρων διαδικασιών,
  • να μην υπάρχει διαπλοκή μεταξύ φαρμακευτικών εταιρειών και ιατρικού κατεστημένου,
  • να αξιοποιηθούν οι ανεκμετάλλευτες νοσοκομειακές υποδομές και να υπάρξει συνεχής και άρτια επιστημονική κατάρτιση για όλους τους γιατρούς και τους νοσηλευτές του Ε.Σ.Υ,
  • να καθιερωθεί η ψηφιοποίηση του ιατρικού φακέλου του ασθενούς πανελληνίως, ώστε να επισπεύδεται η σωστή διάγνωση και θεραπεία,
  • να υπάρχει δωρεάν και αποτελεσματική περίθαλψη για όλους.

Επειδή αν τα παραπάνω γίνουν πραγματικότητα τότε ίσως η σύντομη ζωή της Αμαλίας Καλυβίνου να μη πήγε τελείως χαμένη,

ερωτάται ο κ. Υπουργός:

  1. Γνωρίζει τα όσα καταγγέλει η Αμαλία Καλυβίνου στο ιστολόγιο της;
  2. Θα ερευνήσει τις καταγγελίες της;
  3. Τι μέτρα θα πάρει για να μην επαναληφθούν τέτοια περιστατικά;

Aχαρνές, 07 Ιούνη 2007
Ο ερωτών Βουλευτής
Ντίνος Βρεττός

3 σχόλια:

Suspect είπε...

και το δικο μου σχολιο

http://suspect-enjoys-the-silence.
blogspot.com/
2007/05/blog-post_31.html

Ντίνος Βρεττός - Dinos Vrettos είπε...

Παραθέτω ολόκληρο το σημαντικό σχόλιο του suspect για όσους δεν πάνε στο ιστολόγιο του.

ΑΜΑΛΙΑ ΚΑΛΥΒΙΝΟΥ

Οσο και αν φανει περιεργο ή σκληρο, η πικρη διασημοτητα και η μαυρη δημοσιοτητα της Αμαλιας Καλυβινου που θα μεινει για παντα αποτυπωμενη εδώ: http://fakellaki.blogspot.com/, δεν είναι το ζητουμενο για το παρον σημειωμα.

Ισως εν προκειμενω να είναι η λυτρωση από τον Θεο για έναν ανθρωπο που δεν ξερω τι ακριβως χρωσταγε αλλα ξερω ότι ταλαιπωρηθηκε αφανταστα.

Καλως ή κακως η ιατρικη είναι μια επιστημη που λογω αυξημενης συμμετοχης του ανθρωπινου παραγοντα, το λαθος είναι πολύ πιθανο. Κανενας γιατρος δεν θελει να χρεωθει θανατο, κανενας γιατρος δεν θελει να τον κυνηγαει μια ζωη η σταμπα του δολοφονου εστω και εξ αμελειας.

Κι όμως, εχουν γινει στο παρελθον σφαλματα από κωμικοτραγικα μεχρι καθοριστικα που εχουν στειλει κοσμο στον ….αλλον κοσμο.

Η ιστορια της Αμαλιας δεν είναι μια ιστορια ενός ιατρικου λαθος.

Η ιστορια της Αμαλιας είναι η αδικια ενός ολοκληρου συστηματος επι σειρα ετων, είναι η σαπιλα και η σαθροτητα ολων και κανενος. Προσωπων, θεσμων, φορεων, διαδικασιων.

Συνηθιζουμε να λεμε πολλες φορες ότι το ελληνικο φιλοτιμο μας σωζει από την ανοργανωσια μας. Άλλες – πολύ λιγοτερες - ότι εχουμε μηχανισμους που λειτουργουν με σοβαροτητα.

Εν προκειμενω καταρριπτονται όλα.

Happy end η ιστορια δεν εχει, ο superman που θα σωσει την κοπελα δεν εμφανιζεται ποτε και ο Θεος απογοητευμενος και αυτος, δεν κανει το θαυμα Του.

Η Αμαλια αφηνει ένα κερι που δεν προκειται να σβησει. Ότι πιο αληθινο ειχε, ότι πιο πολυτιμο της εμεινε. Μοιραστηκε τη μαρτυρια της για να ΜΑΣ βοηθησει.

Με ονοματα και γεγονοτα.

Δεν μπορουν να τη βλαψουν πια.

Ουτε να της κανουν μηνυση για συκοφαντικη δυσφημιση, ουτε να της πουν «αμα εχετε στοιχεια να πατε στον εισαγγελεα», ουτε να τη χτυπησουν φιλικα στην πλατη και να της πουν «μη γενικευετε» …

Όμως, ένα από τα δομικα χαρακτηριστικα της ελληνικης κοινωνιας είναι η ληθη.

Θα αλλαξει κατι;

Θα βελτιωθουν οι ανθρωποι, οι συνθηκες, οι δομες;

Πως όμως θα γινει αυτό όταν πρεπει να ξηλωθουν ολοι και όλα και να στηθουν από την αρχη;

Πως θα διδαξεις ή εστω να αναγκασεις τον καραγκιοζη με το λευκο μπουρνουζι να γινει Ιατρος με σεβασμο και αυτοσεβασμο;

Πως μπορεις να διασφαλισεις ότι δεν θα υπαρξει κανεις άλλος να κανει παρεα στην Αμαλια με αυτόν τον τροπο;

Και πως μπορεις να επιλεξεις και που θα βρεις τους ανθρωπους να το κανουν αυτό…

Θα γινει κατι ή θα κοπασει ο θορυβος γιατι σε λιγο ερχεται Αυγουστος και οσο να ναι θα παμε διακοπες;

Η ληθη σκεπαζει τα παντα.

Αν διατηρω μια ελπιδα δεν είναι γιατι πιστευω ότι ξαφνικα θα γινουν θαυματα.

Πιστευω στην κατά κεφαλην ανοδο.

Ο καθενας μονος του και σιγα σιγα σε οσους επηρεαζει.

Και λιγο λιγο ολο και πιο ψηλα.

Προτεινω η ιστορια της Αμαλιας να διδασκεται στο πανεπιστημιο σε ολες τις ιατρικες σχολες. Και να αποσταλλει με τη μορφη εγχειριδιου σε ολους τους Ελληνες γιατρους. Πιθανως μερικες συνειδησεις να αφυπνιστουν.

Πιθανως μερικοι γιατροι να επαναπροσδιορισουν μερικες αξιες που εχουν λειωσει από τη λαβα της καθημερινοτητας και του χρηματος.

Θα είναι το μονο κερδος από την ιστορια ενός ανθρωπου που ειχε τη γενναιοτητα και το κουραγιο να γραψει αυτά που περασε.

Στην Ελλαδα του μη με διακοπτετε και του διακοπτουμε για διαφημισεις.

Στην Ελλαδα του φωτος που δεν φαινεται και του σκοτους που εξαπλωνεται

Στην τοσο μικρη αλλα και τοσο ανομοιογενη Ελλαδα…

zarathustra είπε...

Χρόνια πολλά




σε όσους αγρυπνούν




για τον Φίνεγκαν




ή αφυπνίζονται με τον Οδυσσέα...


Happy Bloomsday!